40 ปีที่แล้ว เมื่อกลุ่มทหารไร้การศึกษาที่โลภมากสังหารพลเมืองอาวุโสอายุ 66 ปีสล็อตแตกง่ายที่คฤหาสน์ผู้บริหารของไลบีเรีย พวกเขาก็ฆ่านิมิตที่ตั้งใจจะทำให้สาธารณรัฐที่เก่าแก่ที่สุดของแอฟริกาเทียบเท่ากับหลายประเทศที่พึ่งพาตนเองได้ คลื่นกระแทกของการกระทำเลวร้ายของพวกเขายังคงรู้สึกได้จนถึงทุกวันนี้ ด้วยวันนี้ (13 พฤษภาคม) จะเป็นวันเกิดปีที่ 107 ของเขา ชีวประวัติ บันทึกประวัติศาสตร์ และคำพูดปากต่อปาก ล้วนสอดคล้องกับอุปนิสัยของประธานาธิบดีวิลเลียม อาร์. โทลเบิร์ต จูเนียร์ – เขาเป็นคนดีที่มีจิตใจดี ประเทศของเขา! อันที่จริง ข้อความที่ตัดตอนมาจากบันทึกความทรงจำของเธอ “ยกขึ้น” สุภาพสตรีหมายเลขหนึ่ง วิกตอเรีย โทลเบิร์ต ให้ปฏิกิริยากับสามีของเธอเมื่อสองสัปดาห์ก่อนที่เขาจะตาย
หลังจากที่เขาได้รับการเตือน
ให้ชะลอตัวลงด้วยความเร่งด่วนและรวดเร็ว เขาต้องการให้ไลบีเรียอันเป็นที่รักของเขาก้าวไปสู่การพัฒนา พร้อมเตือน เขาถึงการต่อต้านที่หลอกลวงที่เขามีโดยเฉพาะอย่างยิ่งภายในขอบเขตของเพื่อน ประธานาธิบดีบอกกับภรรยาของเขาว่า “คุณรู้ไหม ชูการ์ฮาร์ต ฉันทำดีที่สุดแล้วเพื่อประเทศของฉัน ซึ่งพระเจ้ารู้ และฉันไม่กลัวตาย วันไหนก็ได้ ฉันพร้อมที่จะตายเพื่อไลบีเรีย พระเจ้ารู้ดี” (หน้า 132)
ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าฉันเพิ่งได้อ่านสิ่งที่ฉันคิดว่าเป็นการตอบโต้ที่น่าเชื่อถือจากสามีและพ่อที่เคารพนับถือทั่วโลก ฉลาดหลักแหลม และขับเคลื่อนผลลัพธ์ ซึ่งบังเอิญเป็นประธานาธิบดีคนที่ 20 ของไลบีเรีย เขาเต็มใจที่จะสละชีวิตเพื่อมาตรฐาน หลักการ และนโยบายที่เขาเชื่อว่าจะทำให้ประเทศของเขาหลุดพ้นจากความยากจน แม้จะอยู่ท่ามกลางความขัดแย้งที่อธิบายไม่ได้และไร้เหตุผล คนอื่นสามารถแสดงอะไรได้อีกบ้างเพื่อแสดงออกถึงความรักชาติที่ไม่ย่อท้อของเขา?
ประธานาธิบดีโทลเบิร์ตได้วางแผนที่ใช้การได้ซึ่งมุ่งเป้าไปที่การสังหารประเทศไลบีเรียในระดับสูงเพื่อขจัดความไม่รู้ ความยากจน และโรคภัยไข้เจ็บ สำหรับเขา สโลแกนหมายถึงการกระทำที่มีผลกระทบต่อชีวิตชาว
ไลบีเรียที่วัดได้ และนั่นคือเหตุผล
ที่เมื่อเขาบัญญัติคำว่า “Mats to Mattress”, “Rally Time”, “Total Involvement for Higher Heights” เป็นต้น สังคมไลบีเรียเห็นการเคลื่อนไหวแบบฉุดรั้งในการพัฒนาต่างๆ มิติข้อมูล ที่อยู่อาศัย การดูแลสุขภาพ การเกษตร และการศึกษาเป็นการแทรกแซงทางสังคมที่สำคัญยิ่งซึ่งได้รับการสนับสนุนภายใต้ประธานาธิบดีโทลเบิร์ต ในความเห็นของฉัน สโลแกนและผลกระทบโดยตรงต่อชีวิตของพลเมืองทำให้เขาเป็นสถาปนิกที่แท้จริงและเป็นต้นฉบับของกลยุทธ์การลดความยากจนของไลบีเรีย (PRS)
มีคำถามมากมายที่วิวัฒนาการมาจากความล้มเหลวของไลบีเรียในการปฏิบัติตามแผนที่ใช้การได้ของประธานาธิบดีโทลเบิร์ตที่วางไว้แล้ว: อะไรทำให้เกิดความเชื่อมโยงระหว่างแผนงานที่เป็นรูปธรรมของโทลเบิร์ตกับการขาดการนำไปใช้จริงของผู้สืบทอดตำแหน่งหลายคน เหตุใดจึงดูเหมือนประธานาธิบดีหลังจากเขารู้สึกหนาวเหน็บเกี่ยวกับการดำเนินการตามแผนความคิดที่ดีของเขาในการขจัดไลบีเรียให้พ้นจากความยากจน ผู้สืบทอดเหล่านั้นรู้สึกไม่สบายใจหรือไม่ที่พวกไลบีเรียจะได้รับการศึกษาที่ดีและมีอำนาจทางเศรษฐกิจ? ฉันแน่ใจว่าอาจมีคำตอบที่หลากหลายสำหรับคำถามเหล่านี้ อย่างไรก็ตาม,
ทำไมธนาคารกสิกรถึงโดนปลดเมื่อหลายปีก่อน? คิดว่าเราต้องการเงินอุดหนุนมากขึ้นกว่าเดิมสำหรับเกษตรกรและโอกาสในการทำฟาร์มเพื่อให้ไลบีเรียพึ่งพาตนเองและมีความมั่นคงทางอาหารหรือไม่?
ทำไมเราไม่ได้ยินเกี่ยวกับโรงเรียนพหุภาคีอีกต่อไป? คิดว่าความต้องการด้านการศึกษาของเราโดยเฉพาะอย่างยิ่งในยุคหลังความขัดแย้งเหล่านี้ได้นำเสนอความท้าทายมากที่สุดต่อการพัฒนาประเทศของเรามากกว่าครั้งก่อนหรือไม่?
เกิดอะไรขึ้นกับการพัฒนาและการก่อสร้างที่อยู่อาศัยราคาไม่แพงซึ่งหมายถึงการให้บริการส่วนใหญ่แก่ประชากรที่อายุน้อยกว่าที่เพิ่งออกจากวิทยาลัยที่กำลังพยายามเริ่มต้นชีวิตใหม่
ทำไม Monrovia Free Zone Authority ถึงไม่ทำงาน? ความคิดริเริ่มทางธุรกิจปลอดภาษีที่มีศักยภาพในการจ้างงานจำนวนมากหยุดนิ่งในแนวคิด
คำถามที่น่าสนใจที่สุดที่อยู่ในใจของฉันคือ ประธานาธิบดีโทลเบิร์ตสามารถเอาสิ่งเหล่านี้ทั้งหมด (และอื่น ๆ อีกมากมาย) ให้ถูกต้องได้อย่างไรภายในเวลาประมาณเก้าปีและดูเหมือนไม่มีใครมีเงื่อนงำภายในสี่สิบปี เราสามารถพูดได้ว่าเป็นเพียงการขาดความรักชาติหรือเพียงแค่ทัศนคติ “ไม่สนใจ”?
แม้ว่าคุณจะไม่ชอบเขา ให้รับรู้ว่าชายผู้นี้มีวิสัยทัศน์ที่ไม่เพียงแต่เข้าใจการพัฒนาทุนมนุษย์เท่านั้น แต่ยังแสดงให้เห็นถึงความเฉียบแหลมทางปัญญาอันยิ่งใหญ่ของหลักการทางสังคมที่สำคัญอีกด้วย ตัวอย่างเช่น ประธานาธิบดีเข้าใจว่าภาษานั้นเป็นรูปแบบหนึ่งของอัตลักษณ์ และด้วยเหตุนี้ตามผลการติเตียน เขาจึงผลักดันให้เราใช้ภาษาประจำชาติ นั่นคือภาษาถิ่นของ Kpelle ใครจะคิดว่าเมื่อเข้ายึดครองสิ่งที่เรียกว่าชาวพื้นเมืองพวกเขาจะยอมรับการเคลื่อนไหวที่ชาญฉลาดเช่นนี้จากบรรพบุรุษของพวกเขา [อย่างน้อยเขาไม่ได้บังคับไลบีเรียให้เรียนรู้ “คองเกา”] ชาวไลบีเรียส่วนใหญ่ชื่นชมที่ชาวกานาพูดภาษาทวี เราพูดอะไร ปัจจุบันไลบีเรียเลียนแบบแนวปฏิบัติทางวัฒนธรรมจากภาพยนตร์ไนจีเรีย และบางคนเริ่มปรับสำเนียงของตน สล็อตแตกง่าย
